Historia: Cieszę się, że mogę startować w różnych zawodach, MTB, szosa, zaprzęgi. Brutalnie zostało mi to niegdyś odebrane brudnymi rękami złodzieja. Spowodowało sporą przerwę i zostało ugruntowane sytuacją życiową. Tak bywa. Ale zawsze jest pora wrócić do swej pasji.
A jak było wcześniej? Gdzie się dało, jeździłem rowerem. Małym, na kołach 16 cali, którego nazwy nawet już nie pamiętam. Potem porywanymi starszemu rodzeństwu, aż w końcu dostałem własny. Przerabiałem go jak się dało. Szosowy napęd w Jubilacie nieźle się sprawdzał. Pierwszy góral długo nie pociągnął. Co trening serwis. A po debiutanckim starcie w krakowskim maratonie ciężko było go odbudować. Ale to na nim padały pierwsze rekordy poza jednym. Pierwsze 100 km przejechałem jeszcze za dzieciaka na składaku. Jak się mama dowiedziała co zrobiłem i dlaczego nie było mnie cały dzień to tylko na mnie wymownie spojrzała. Ale to cały ja.
Rower w pracy, rower w mieście i na studiach. Był wszędzie i zawsze. 40 stopni upału czy 27 stopni mrozu nie miało znaczenia. No cóż... kręcę bo lubię.